Ortodonta zajmuje się leczeniem wad szczęki oraz niewłaściwości i krzywizn zębowych. Co warto zapamiętać? Wada zgryzu bazuje na niewłaściwym ulokowaniu zębów lub szczęki, co z kolei jest prostą drogą do niebagatelnych problemów z wysławianiem się, zaburzenia symetrii twarzy – oddziałując negatywnie na sposób postrzegania siebie i będąc powodem kompleksów w późniejszym wieku. Przebieg poprawy wady zgryzu jest długi i zabiera zwykle około 2 lat.

Przyczyny powstawania wad szczęki

Wady zgryzu dzielą się na wrodzone i nabyte. Do zniekształcenia szczęki może dojść już we wczesnym rozwoju dziecka, jeszcze w trakcie ciąży, jednak najczęściej są to złe przyzwyczajenia maluchów. Bezustanne ssanie kciuka czy niedobrze dobranego smoczka, gryzienie przedmiotów (na przykład twardych zabawek), zgrzytanie zębami, czy oddychanie przez usta powoduje zniekształcenia szczęki. Także nieodpowiednie ułożenie dziecka podczas karmienia piersią, może powodować kłopoty. Na pierwszy przegląd kontrolny najlepiej zabrać dziecko w wieku około 7 lat. Dzięki temu ortodonta wcześnie wskaże możliwe wady oraz zatroszczy się o odpowiedni rozwój dziecka.

Dlaczego wizyta u ortodonty jest ważna ?

Nieleczenie lub ignorowanie wady wiedzie do jej pogłębienia, a to z kolei pomnaża ryzyko seplenienia i krzywizny zębów oraz może sprawiać utrudnienie w jedzeniu, a nawet oddychaniu. Zły układ szczęki wywołuje bóle zębów, ich ruszanie się lub przedwczesne wytarcie. Sprzyja to też kumulowaniu kamienia nazębnego oraz może prowadzić do powstawania chorób dziąseł, próchnicy, czy paradontozy.

Rodzaje wad zgryzu

Tyłozgryz – najczęstsza wada zgryzu. Dolne zęby są cofnięte względem górnych, przy czym zęby przednie nie stykają się wzajemnie. W niektórych przypadkach górne siekacze są wykrzywione w stronę górnej wargi, a twarz odkształca się poprzez cofnięcie żuchwy.

Przodozgryz – w tym przypadku to górne zęby chowają się za dolnymi. Powstaje widoczne przemieszczenie brody na przód.

Zgryz krzyżowy – zarówno zęby dolne jaki i górne, zachodzą na siebie nieregularnie na niektórych odcinkach lub w całym łuku zębowym.

Zgryz głęboki – górne zęby zachodzą i przykrywają 2/3 wysokości zębów dolnych. Powoduje to zniekształcenie twarzy ze względu na zmniejszenie dolnego odcinka. Tak ułożone zęby przesadnie się ścierają,  co jest powodem chorób dziąseł i przyzębia.

Zgryz otwarty – zęby wcale nie stykają się ze sobą. Wada przeszkadza w żuciu pokarmu, a także w odpowiedniej wymowie – zwłaszcza spółgłosek przedniojęzykowo zębowych (t, d, s, z, dz, c, n, ł). Zgryz otwarty powoduje wydłużenie twarzy i niedorozwój szczęki.

Stłoczenia zębów – pojawiają się wtedy, gdy zęby są zbyt duże w stosunku do zębodołów. Wyrastają poodwracane lub w niewłaściwych położeniach, w wyniku braku przestrzeni w jamie ustnej.

Zęby odseparowane – pomiędzy zębami są widoczne szpary, wynikające z nadmiaru miejsca w żuchwie.

Jak poprawić wady zgryzu? Kiedy zalecany jest ortodonta ?

Leczenie wady zgryzu zazwyczaj rozpoczyna się od momentu wyrżnięcia zębów stałych, czyli około 11 roku życia, choć ortodonci doradzają zadbanie o odpowiedni zgryz w każdym wieku. Szczęki dzieci są znacznie bardziej plastyczne, niż szczęki osób dorosłych, ze względu na to leczenie jest łatwiejsze i zmniejsza się ryzyko bólu lub powikłań, jednak korekcja zębów jest możliwa dla każdego.

Rodzaje aparatów ortodontycznych

Aparaty na zęby dzielą się na stałe — mocowane do zębów specjalistycznym klejem oraz ruchome — możliwe do samodzielnego zdejmowania. Aparaty ruchome są częściej stosowane u dzieci, niż u dorosłych.

Aparat tradycyjny, metalowy — siłą, która prostuje wadę, jest w tym przypadku łuk sczepiony z metalowymi zamkami, które przykleja się do poszczególnych zębów i przytwierdza przy użyciu ligatur ortodontycznych. Dla urozmaicenia, szczególnie dla młodszych pacjentów, istnieje możliwość doboru wielokolorowych ligatur. Dla ceniących większą estetykę możliwe są warianty z zamkami ceramicznymi, porcelanowymi, szafirowymi lub kryształowymi, które są niewidoczne na tle zębów. Sprawdzają się zwłaszcza u posiadaczy białych zębów.

Aparat lingwalny — mocowany jest odwrotnie niż ten tradycyjny, bo od części podniebiennej jamy ustnej. Projektowane są dla każdego pacjenta indywidualnie i niwelują wstyd związany z noszeniem aparatu na zębach, bo ten jest niewidoczny. Ujemną stroną tego aparatu jest początkowa trudność wyraźnego mówienia.

Aparat samoligaturujący — ten rodzaj aparatu na zęby wyróżnia się od innych budową. Łuk ortodontyczny przytrzymuje zestaw klapek, dzięki czemu drut jest ruchomy, a korekcja wady zgryzu trwa krócej.

Aparat Clear Aligner — to przezroczysta nakładka na zęby dopasowywana indywidualnie, która jest dobrym rozwiązaniem dla osób, które cenią estetykę. Aparat jest praktycznie niewidoczny, a dzięki temu, że można go zdjąć samodzielnie, jest łatwy w utrzymaniu higieny.

Ile kosztuje aparat ortodontyczny?

Ceny aparatów ortodontycznych są związane z typem wybranego rodzaju. Najtańszymi aparatami są te tradycyjne. W ich przypadku ceny za jeden łuk rozpoczynają się od 1200 złotych. Nowsze rozwiązania, bardziej komfortowe – niemetalowe czy przezroczyste — wymagają większego nakładu. Ich ceny wahają się od 3 do 6 tysięcy. Koszt najdroższych aparatów lingwalnych może dochodzić do 8 tysięcy .  Aparaty na zęby są też dostępne w spłacie ratalnej. W koszt leczenia trzeba także wliczyć koszty wizyt kontrolnych, których ilość jest związana z czasem leczenia. Leczenie ortodontyczne może być refundowane przez NFZ dla pacjentów poniżej 12 roku życia i tylko w przypadku aparatów ruchomych.

Jak dbać o aparat ortodontyczny?

Dbałość o jamę ustną  w trakcie noszenia aparatu jest niezwykle ważna. Aparat może początkowo zawadzać, ze względu na to, że znacznie łatwiej przyklejają się do niego pozostałości jedzenia. Należy myć zęby po jedzeniu i zrezygnować z pokarmów, które mogą przyklejać się do zamków i powodować ich odczepienie. Z kolei twarde produkty mogą trwale uszkodzić aparat.

Umów się na wizytę – wciśnij link:  www.ortodontatorun.pl

Strona używa cookies
Ok