Nowoczesne ocieplenia domów

Jednym z najważniejszych elementów w trakcie budowy domów jest dbałość o jego właściwe ocieplenie. Niepoprawna izolacja cieplna może prowadzić do poważnych problemów. Zimą, problemem może być oprócz niedogrzania pomieszczeń pomimo innych źródeł ogrzewania, które też mają swój koszt, a także występująca z czasem wilgoć i pleśń. Latem natomiast, dom nagrzeje się tak bardzo, że upał wewnątrz stanie się nie do wytrzymania, co z kolei może łączyć się z kosztami klimatyzacji.

Obecnie istnieje kilka sposobów na ocieplenie domu. Do jednych z najbardziej popularnych należą pianka poliuretanowa – PUR oraz wełna mineralna ze skalnego lub szklanego włókna. Oba te sposoby mają swoje wady i zalety, jednak jest wiele czynników, oddziałujących na ich częste zastosowanie.

Pianka poliuretanowa

Pianka poliuretanowa jest jedną z form ocieplania domu, charakteryzującą się przede wszystkim sposobem aplikacji i szczelnością. Po naniesieniu w formie natrysku, pianka stopniowo puchnie, dzięki czemu ma możliwość dopasowania się do każdego podłoża oraz zabezpieczenia wszelkich zakamarków. To sprawia, że ten sposób izolacji, daje pełną gwarancję szczelnej osłony i niweluje ryzyko tworzenia się mostków termicznych.

Pianka PUR wyróżniana jest na dwa rodzaje: piankę zamkniętokomórkową i otwartokomórkową. Różnica pomiędzy nimi jest znacząca. Piana zamkniętokomórkowa ma świetną izolację termiczną ( trochę lepszą od otwartokomórkowej), nie jest paroprzepuszczalna i nie wchłania wody. Kiedy wyschnie staje się bardzo sztywna, co może narażać ją na uszkodzenia. Piankę otwartokomórkową wykorzystuje się zwykle na poddaszach. Jest ona bardzo lekka, a dzięki swojej elastyczności dostosowuje się do konstrukcji i się jej trzyma. Przepuszcza wilgoć mocniej niż zmiennokomórkowa, ale nie ma skłonności do nasiąkania wodą.

Zalety i wady pianki poliuretanowej

Do zalet pianki poliuretanowej, poza doskonałym dostosowaniem do podłoża, należą w głównej mierze szybka aplikacja oraz wysoki poziom termicznej izolacji. Pomimo różnic pomiędzy pianką otwartokomórkową, a zamkniętokomórkową, stopień wodoszczelności w przypadku obu jest bardzo wysoki. Lekkość pianki jest z pewnością wielkim plusem, ponieważ jej użycie nie obciąża konstrukcji budynku. Dodatkowo pianka nie będzie dobrym pożywieniem dla gryzoni, ze względu na co nie zagnieżdżą się w domu zbyt chętnie. Jest również dobra jeśli chodzi o izolacje akustyczną.

Do wad pianki PUR należy zaliczyć przede wszystkim koszty. Za piankę dobrej jakości zapłaci się wyższą cenę, niż za wełnę równie doskonałego wykonania. Pianka PUR wypada także gorzej pod względem odporności na ogień. Przypisuje się jej klasę odporności E, czyli jest łatwo zapalna, ale w pożarze topi się oraz zwęgla, ale po zgaszeniu ognia samoczynnie gaśnie.

Można spotkać też dużo obaw, co do stosowania pianki z uwagi na zdrowie, jednak wieloletnie badania wskazują, że jej szkodliwy charakter ma miejsce tylko w trakcie aplikacji i utwardzenia pianki, czyli od dwóch do trzech dób. Wtedy lepiej nie korzystać z pomieszczenia, a przy nakładaniu zakładać specjalny kombinezon i maskę. Później nie wykazuje już żadnej szkodliwości.

Ocieplenie z wełny mineralnej

Wełna mineralna jest tak samo często stosowana do ocieplania domów, co pianka poliuretanowa. Porządnie izoluje ciepło i ma doskonałą przepuszczalność. Dodatkowo odpowiednio położona, będzie przez lata zatrzymywać swoje właściwości, których także jest sporo. Zazwyczaj są to maty, płyty lub połacie materiału, które dostosowuje się do ocieplanej przestrzeni i z reguły potrzeba zaaplikowania dwóch warstw dla najlepszego, optymalnego działania.

Istnieją dwa rodzaje wełny mineralnej. Są to: wełna skalna wykonywana z dolomitu, bazaltu albo kruszywa wapiennego i wełna szklana, która tworzona jest z piasku kwarcowego i stłuczki szklanej z recyklingu. Żeby powstała płyta lub mata, dostarczony materiał roztapia się w wysokiej temperaturze, a potem rozwłóknia. Następnie, dodaje się specjalne żywice i nadaje odpowiedni kształt.

Wełna szklana ma większa sprężystość i jest lżejsza oraz ma trochę lepszą izolacyjność od tej skalnej, jednak zarówno jedna jak i druga wykazują wysoką jakość oraz bardzo podobne właściwości. Wełnę skalną częściej wykorzystuje się do ocieplania poddaszy.

Zalety i wady wełny mineralnej

Podstawową zaletą wełny mineralnej jest jej absolutna odporność na działanie ognia. Posiada ona najwyższą klasę A, czyli stanowi barierę ochronną w trakcie pożaru. Dodatkowym plusem jest świetna izolacja akustyczna, o wiele lepsza od pianki PUR, co zawdzięcza swojej wadze i sposobie wykonania. Ponadto wełna mineralna jest bardziej odporna na uszkodzenia mechaniczne, dzięki swojej sprężystości. Warto też dodać, że jej cena jest niższa w stosunku do pianki PUR.

Do wad wełny trzeba zaliczyć ryzyko nasiąknięcia wodą. Nie wciąga ona wody zbyt łatwo, jednak jeśli tak się stanie, ciężko jest ją wysuszyć, co może przyczyniać się do powstawania pleśni i grzybów. Istotne jest zatem użycie paroizolacji. Inną znaczącą wadą jest to, że wełna może być źle zainstalowana, ponieważ trudniej wypełnić nią szczeliny. To odbija się na utracie izolacyjności oraz powstawaniu termicznych mostków. Z kolei masa wełny mineralnej znacznie obciąża konstrukcję budynku.

Ponadto wełna ma skłonność do pylenia, przede wszystkim w trakcie jej aplikowania, dlatego tak samo jak w przypadku pianki PUR, niezbędne są środki ostrożności. Prawie w ogóle nie zdarza się, by była źródłem uczulenia w trakcie użytkowania domu.

Pianka PUR czy wełna mineralna

Zarówno pianka PUR jak i wełna mineralna mają swoje wady i zalety, jednak dla każdej z nich znajdą się odpowiednie zastosowania. Wybór między tymi dwoma tworzywami powinien być zależny od indywidualnych oczekiwań i uwarunkowań. Warto wziąć pod uwagę najistotniejsze czynniki, takie jak ceny ciężar, ognioodporność czy możliwość pochłaniania wilgoci i samemu zdecydować, które rozwiązanie jest najkorzystniejsze.

Sprawdź ile kosztuje ocieplanie pianką